Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2008

Αναπαρασταση φυλου μεσω ΜΜΕ










Η μελέτη του φύλου στο περιβάλλον των ΜΜΕ ενέχεται εξ ορισμού σε δύο πεδία έρευνας: αφ’ ενός στην μελέτη της επικοινωνιακής συνθήκης και των δομικών χαρακτηριστικών που επιβάλλουν τα μέσα, και αφ’ ετέρου, στην μελέτη πτυχών της κοινωνικής σύστασης και επικοινωνιακής αναπαράστασης της φυλικής ταυτότητας.
Ως θεσμός τα ΜΜΕ θεωρούνται από την έρευνα, σαφώς μηχανισμοί που αναπαράγουν σχέσεις εξουσίας, καθώς και σχέσεις πολιτικού, κοινωνικού και πολιτισμικού ηγεμονισμού (van Dijk 1993). Ο τηλεοπτικός λόγος μελετάται ως μέσον ελέγχου και διαμόρφωσης της κοινωνικής και γλωσσικής πραγματικότητας. Στην διαχείριση του οπτικού και ρηματικού υλικού από τα ΜΜΕ δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι συγκαλυμμένα υπηρετείται μια πολιτικοϊδεολογική άποψη και αναπαράγονται συγκεκριμένα κοινωνικά στερεότυπα. Στόχος της παρούσας εργασίας είναι να μελετήσουμε την επίδραση των ΜΜΕ στην κοινωνική κατασκευή της έννοιας του φύλου. Στην παρούσα έρευνα πεδίου κρίθηκε αναγκαία η συλλογή εμπειρικών δεδομένων με βάση την ειδολογική ομοιογένεια των κειμένων προς ανάλυση. Γι’ αυτό τον σκοπό έχει επιλεγεί από τον χώρο των μέσων, ο τηλεοπτικός χώρος, και μάλιστα δύο εκπομπές λόγου (τηλεοπτικά περιοδικά ή αλλιώς ‘μαγκαζίνο’) –τρίωρης διάρκειας (10.00-13.00)- πρωινής ζώνης, τα οποία προβάλλονται από δύο ιδιωτικούς, και όχι κρατικούς, διαύλους την ίδια ώρα καθημερινά εκτός Σαββάτου και Κυριακής.Σύμφωνα με αυτά προκύπτει ότι, παρά τα νεωτερικά στοιχεία, τα οποία ενσωματώνει στη δομή οργάνωσής του το συγκεκριμένο τηλεοπτικό είδος, τόσο στο επίπεδο των κωδίκων επικοινωνίας, όσο και στο ζήτημα περιεχομένου και πληροφορίας σχετικά με την φυλική ταυτότητα, η σύγχρονη ελληνική εκδοχή του πρωινού τηλεπεριοδικού αναπαράγει εξαιρετικά αναχρονιστικά στερεότυπα και τις ιδεολογικές τους συμπαραδηλώσεις. Ο κοινωνικός χώρος που διαμεσολαβείται από τα ΜΜΕ και κατασκευάζεται, η γυναικεία ταυτότητα η οποία προβάλλεται μέσα από λεκτικούς χειρισμούς και οπτικά σύμβολα, χαρακτηρίζονται από ανισότητες, ελλείψεις και αποσιωπήσεις ως προς τις αναπαραστάσεις των κοινωνικών ρόλων των δύο φύλων.
Η θεματολογία του πρωινού τηλεπεριοδικού χαρτογραφεί μια γυναικεία ταυτότητα που συγκεντρώνει όλα τα στοιχεία που έχει καταδικάσει επανειλημμένα το κίνημα του φεμινισμού και του μεταφεμινισμού. Η ελαφρότητα, η έλλειψη κοινωνικού προσανατολισμού, και η έμφαση στη σεξουαλικότητα σε συνδυασμό με τα στοιχεία νεωτερικότητας του τηλεοπτικού μέσου, συγκροτούν ένα θηλυκό πρότυπο όχι εμφανώς παραδοσιακό, ωστόσο βαθιά συντηρητικό και αναχρονιστικό. Ψώνια, κουτσομπολιό, μαγειρική και γάμος σε ένα περιβάλλον σπιτικό, ποια αξιολογική κρίση διατυπώνουν για τη γυναικεία ταυτότητα; Η έννοια της «γυναικείας» θεματολογίας καθορίζεται από το βαθμό της συνάφειας που παρουσιάζει με την ερμηνευτική άποψη που καταχωρεί τη γυναικεία ύπαρξη ως συμπληρωματική της αντρικής.Πάνω σε αυτό το κομμάτι θα συμφωνησω με τον Ηρακλή που η εργασία του είναι αρκετά ενδιαφέρουσα στο ότι το δελτίο ειδήσεων (κεντρικό) αναπαριστά το ανδρικό φύλο ως κυρίαρχο των γεγονότων, των εξελίξεων και της κοινωνίας ενώ το γυναικείο αναπαριστάται ως αδύναμο, απουσιάζον από την κοινωνία σε επίπεδο διαμόρφωσης και εξέλιξης, εύκολα ενοχοποιήσιμο. Και η θεματολογία των εκπομπών που εξετάζουμε είναι γυναικεία εκατό τοις εκατό, είτε αυτό εκφράζεται με τρόπο ανοιχτό είτε με τη συγκάλυψη που παρέχει το ύφος των περιοδικών life style που αυτοονομάζονται «ποικίλης ύλης». Σε ότι αφορά τον Ηλία τώρα μέσα από το δελτίο ειδήσεων του Mega παρουσιάζει ως κυρίαρχη παρουσία την παρουσιάστρια και φαίνεται να 'κάνει παιχνίδι' η ίδια και να 'κρατά το δελτίο στα χέρια της'.Κα μέσα από τα καθημερινά σίριαλ επειδή υπάρχουν αρκετοί ρόλοι διακρίνουμε άλλοτε ευάλωτες και άλλοτε σκληρές και δυναμικές γυναίκες αλλά και άνδρες αντίστοιχα.Επίσης αρκετά ενδιαφέρουσα η εργασία του Γεράσιμου ο οποίος θεωρεί ότι η γυναίκα θέλει να εντυπωσιάσει με το ντύσιμο της για να ρίξει τον άντρα (σεξουαλικό αντικείμενο), γι’ αυτό και ξοδεύει πολλά, η ντουλάπα της είναι γεμάτη και κάθε φορά χρειάζεται αρκετή ώρα για να διαλέξει τι θα φορέσει. Οι φεμινίστριες αντίθετα έχουν λιτό και συντηρητικό ντύσιμο, ένα ταγιεράκι τους είναι αρκετό για μια δημόσια εμφάνιση.Η ιδανική γυναίκα είναι αυτή που μαγειρεύει, σιδερώνει τα πουκάμισα του άντρα, κλίνει το στόμα της. Ο άντρας είναι αυτός που κάνει το τραπέζι στη γυναίκα, ενώ η γυναίκα κάνει το κρεβάτι (λόγια που ειπώθηκαν σε διάλογο).
Η επιλογή θεματολογίας (μόδα, ομορφιά, μαγειρική, αστρολογία κ.ά) σε συνδυασμό με την αποσιώπηση των ζητημάτων που αφορούν στην κοινωνική και επαγγελματική παρουσία των γυναικών, η έμφαση στα εξωτερικά χαρακτηριστικά τους, η κατασκευή της «θηλυκότητας» με τις αναγκαίες μεταμορφώσεις προκειμένου να προσαρμοσθεί στα κυρίαρχα πρότυπα ομορφιάς, συστήνουν το πρότυπο της γυναικείας ταυτότητας, παράλληλα συνδεδεμένο με αρνητικούς τρόπους (αυτο-)παρουσίασης. Με αυτόν τον τρόπο διατηρείται και αναπαράγεται ένας συμβολικός λόγος στον οποίο δεν αποτυπώνονται οι κοινωνικές αλλαγές ή μετατοπίσεις στις σχέσεις ανάμεσα στα δύο φύλα στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία, αλλά κυριαρχεί μια αχρονική ανιστορική απάθεια (affluence).
Ο ιδεατός θηλυκός θεατής των ΜΜΕ έτσι όπως ανιχνεύεται μέσα από τις επιλογές του ακροαματικού σχεδιασμού -στοιχεία δομής και περιεχομένου- των συγκεκριμένων εκπομπών- παραπέμπει σε ένα πρότυπο γυναίκας - θεατή που ελάχιστα απέχει από εκείνο που συγκέντρωσε τις αιχμές της φεμινιστικής κριτικής των μέσων ως προς μια σεξιστική απεικόνιση των δύο φύλων.
Περαιτέρω, μέσα από την συγκριτική μορφολογική ανάλυση, αναδείχθηκε ένα είδος διακειμενικής διαπίδυσης: το συγκεκριμένο κειμενικό είδος (τηλεπεριοδικό), αποτελεί την τηλεοπτική εκδοχή των περιοδικών ποικίλης ύλης, τα οποία απευθύνονται σε ένα κατ’ εξοχήν γυναικείο αναγνωστικό-τηλεοπτικό κοινό.
Ένα από τα βασικά προβλήματα των πρώτων μελετών για το φύλο ήταν η έλλειψη δεδομένων από πολλαπλά επικοινωνιακά περιβάλλοντα, αλλά και η έλλειψη μικροαναλύσεων των συγκεκριμένων επικοινωνιακών πρακτικών των δύο φύλων σε αυτά τα περιβάλλοντα. Οι επικοινωνιακές αυτές πρακτικές συνδέονται με το περικείμενο μέσα από έναν πολύπλοκο ιστό παραμέτρων, πράγμα που καθιστά κάθε γενίκευση σχετικά με την επικοινωνία, την γλώσσα και το φύλο σχεδόν αδύνατη ή απλουστευτική. Την μεθοδολογική αυτή έλλειψη και ανάγκη πιστεύουμε πως υπηρετεί σκοπίμως και κατά ένα ελάχιστο ποσοστό, η εκπόνηση της συγκεκριμένης έρευνας πεδίου (Φύλο και ΜΜΕ). Ως εκ τούτου, η σχέση φύλου και ΜΜΕ διαμορφώνεται σε συνάφεια με τον ορισμό της ταυτότητας ως δυναμικής διαδικασίας άρρηκτα συνδεδεμένης με το είδος της επικοινωνιακής περίστασης (τηλεοπτικός λόγος) η οποία προσδιορίζει με συγκεκριμένο τρόπο την διαχείριση του οπτικού και ρηματικού υλικού κάθε φορά.

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2008

Κριτικη της εφημεριδας ΄'Το Βημα της Κυριακης''









'Το Βημα της Κυριακης'' εμφανίζει αρκετούς λόγιους σχηματισμούς με την εξής σημαντική
διαφορά: είναι σπάνιοι έως ανύπαρκτοι οι ερμαφρόδιτοι σχηματισμοί, υπάρχει δηλαδή
μεγαλύτερη συνέπεια ως προς το χειρισμό των λόγιων τύπων και δομών Υπάρχουν τύποι και φράσεις όπως (απεδείχθη, επισφράγισε, κατηγορητηρίου, το βαρύνον, αποφάσεως, κατηγορητηρίου, επιτάσσει,
βαρυτάτη, επεφύλαξε, αντιθέτως, εμπράκτως, προανακριτικώς, επ’ ακροατηρίω, ανάκλησης, ειρήσθω εν παρόδω)
Μπορούμε να καταλάβουμε ότι οι <<λόγιοι>> σχηματισμοί αποτελούν υφολογική και όχι πολιτικο-ιδεολογική επιλογή.Ο διευθυντής του δεν το παίζει κομματάρχης, δεν κάνει προπαγάνδα σε αυτήν ,κατά την άποψη μου αρθρογραφούν άνθρωποι σχεδόν από όλους τους χώρους (υπάρχει πλουραλισμός), μου αρέσει ο τρόπος που παρουσιάζουν την ύλη (η δομή του έντυπου), τα αξιόλογα ένθετα (περιοδικά κτλ.). Το μόνο σίγουρο πάντως είναι πως καμία εφημερίδα (όπως και γενικά κανένα ΜΜΕ) δεν είναι απολύτως αντικειμενική και αμερόληπτη. Θα ήταν ουτοπία να πιστεύω όμως και ότι υπάρχουν και άνθρωποι (στην προκειμένη περίπτωση δημοσιογράφοι) αντικειμενικοί. Ο καθένας γράφει τα πράγματα όπως τα κρίνει αυτός. Βέβαια, στα ΜΜΕ είτε γίνεται αυτο-λογοκρισία από τους ίδιους τους αρθρογραφούντες είτε εκείνοι διαλέγουν ένα μέσο που ταιριάζει με τις απόψεις τους. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ακούγεται και η αντίθετη άποψη (δυστυχώς σε κάποια ΜΜΕ γίνεται κι αυτό). Μία τεχνική που μπορούμε να διακρίνουμε στη συγκεκριμμένη εφημερίδα είναι αυτή της αναπλαισίωσης.Ο ειδησεοφραφικός λογος πραγματώνεται μέσω κειμένων, τα οποία διαμεσολαβούν μεταξύ των γεγονότων και του αποδέκτη.Ορισμένες φορές μπορουμε να δούμε ότι η αναπλαισίωση των κειμένων του ειδησεοφραφικού λόγου γίνεται επιλέγοντας ο συντάκτης , για δικούς του λόγους πλαίσια αναφοράς διαφορετικά από αυτά του ειδησεογραφικού . Τότε μιλάμε για παρέκκλιση από κανόνες πλαισίωσης του είδους λόγου και για παραχρήση των γλωσσικών επιλογών.Είναι ένα φαινόμενο που μπορούμε να διακρίνουμε έντονα στο ''Βήμα της Κυριακής''. Μία άλλη τέχνική που μπορούμε να δούμε είναι το Συνομιλιακό ύφος που είναι μια διαδικασία με την οποία αναδομούνται τα όρια μεταξύ της δημόσιας και ιδιωτικής τάξης του λόγου , δηλαδή μία διαδικασία που φυσικοποιεί τις πληροφορίες που δίνει ένα κείμενο και μικραίνει την απόσταση ανάμεσα στο κείμενο και στον αναγνώστη.Η τενική αυτή υλοποιείται στον ειδησεογραφικό κυρίως με τη χρήση του ευθύ λόγου όπου συμβάλλει στην ελαχιστοποίηση των στεγανών που υφίστανται μετξύ του προφορικού και γραπτού λόγου.Ορισμένες φόρες σε κάποια άρθρα της εφημερίδας γίνεται υπερβολική χρήση αυτής της τέχνικής , με αποτέλεσμα ο ευθύς λόγος να υπερισχύει , τουλάχιστον ποσοτικά , του συνολιλού κειμένου και το κείμενο ως όλο να αποκτά μία δομή και μία μορφή , η οποία παρεκκλίνει αρκετά από τα τυπικά χαρακτηριστικά ενός κλασσικού ειδησεογραφικού κειμένου έτσι όπως έχει διαμορφωθεί ως είδος στην ελληνική και διεθνή γραμματεία και περιέχει ένα μίνιμουμ κειμενογλωσσικών και σημασιολογικών χαρακτηριστικών όπως είναι ο λιτός λόγος με υψηλό βαθμό πληροφοριακού φορτίου , αυστηρή σύνταξη, δομή της ανάποδης πυραμίδας και στοιχεία του γραπτού λόγου.Το παρακάτω κείμενο ανήκει σε αυτή την κατηγορία




ΣΕΡ ΑΛΕΞ ΦΕΡΓΚΙΟΥΣΟΝ

<<ΜΠΕΜΠΗΣ>> ΩΣ ΤΑ ΒΑΘΙΑ ......ΓΕΡΑΜΑΤΑ


Αλλα πέντε χρόνια θα παραμείνει στην Μάντσαστερ Γιουνάιτεντ ο σερ Αλεξ Φέργκιουσον , καθώς συμφώνησε με τη διοίκηση της αγγλικής ομάδας να αναλάβει καθήκοντα συμβούλου όταν αποσυρθεί από τον πάγκο των Μπέμπηδων.


<<Η Μάντσαστερ Γουνάιτεντ βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει ότι επιτεύχθη συμφωνία με τον σερ Αλεξ Φέργκιουσον , η οποία εξασφαλίζει τη μακροχρόνια παρουσία του στο <<Ολντ Τράφορντ>> . <<Είμαι ενθουσιασμένος που ξεκαθάρισε το θέμα. Όταν είσαι πολλά χρόνια σε μία ομάδα όπως η Γιουνάιτεντ , μπαίνει μέσα στο αίμα σου και αυτό που πάντα ήθελα να παραμείνω , έστω και σε άλλο πόστο>>Δήλωσε ο επιτυχημένος σκωτσέζος τεχνικός.
(πηγή συνομιλιακο υφος και προφορικοποιηση)

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008

Διορθωση εργασιας σχετικα με πως το τοπικο γινεται παγκοσμιο




Ενα παραδειγμα για να καταλάβουμε πως ένα προϊόν τοπικο γίνεται παγκόσμιο είναι αυτό της φέτας....Το κατάλευκο με σφιχτή μάζα και υπόξινη γεύση, εθνικό τυρί της Ελλάδας και η κατανάλωση του είναι που κατατάσσει τους Έλληνες στην πρώτη βαθμίδα της παγκόσμιας τυροφαγίας, με πάνω από 10 κιλά κατά κεφαλήν ετήσια κατανάλωση.
Η φέτα και τα γευστικά της χαρακτηριστικά, διαμορφώνουν την ελληνική συνήθεια της παρουσίας τυροκομικών στο οικογενειακό τραπέζι καθ΄ όλη την διάρκεια του γεύματος ή του δείπνου.
Αποτελεί σημαντικότατο (κύριο θα μπορούσαμε να πούμε) μεζέ για ούζο και ένα από τα βασικότερα συστατικά σε πάρα πολλά παρασκευάσματα σε όλες σχεδόν τις τοπικές κουζίνες στην Ελλάδα.
Σήμερα η «φέτα», πασίγνωστη σε όλο τον κόσμο και περιζήτητη σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική με ικανότατο πρεσβευτή την «χωριάτικη σαλάτα», κατακτά την όρεξη κάθε καλοφαγά.
Η «Φέτα» αποτελεί «Προστατευμένη Ονομασία Προέλευσης» (Π.Ο.Π) από το 1992. Η τελική τακτοποίηση του θέματος αυτού διήρκεσε σχεδόν 14 χρόνια μιας και η ζήτηση του προϊόντος είναι πολύ μεγαλύτερη από τις διαθέσιμες ποσότητες, γεγονός που καθιστά ιδιαίτερα δελεαστική την προσπάθεια παραποίησης του προϊόντος από εταιρίες μεγάλων γαλακτοπαραγωγών περιοχών άλλων Ευρωπαϊκών χωρών.Η φέτα παράγεται από πρόβειο ή αιγοπρόβειο γάλα και με το ποσοστό γίδινου γάλακτος να μην ξεπερνά ποτέ το 30%. Οι περιοχές που παράγεται και φέρει νόμιμα σήμερα το όνομα της είναι η Στερεά Ελλάδα, η Θεσσαλία, η Ήπειρος, η Μακεδονία, η Θράκη, η Πελοπόννησος και η Λέσβος.
Το μεγάλο πλεονέκτημα της φέτας είναι ότι διατηρεί ανέπαφα στα λιπαρά της τα αρώματα των βοτάνων των ελληνικών βουνών, όπως αυτά μεταφέρονται στο ολόπαχο πρόβειο γάλα. Αυτό οφείλεται στον τρόπο παραγωγής της, κατά την οποία, το τυρόπηγμα δεν βράζει ούτε ψήνεται σε υψηλές θερμοκρασίες και σε όλη την διάρκεια της παραγωγικής διαδικασίας και συντήρησης προστατεύεται από τις επιδράσεις του αέρα, μιας και καλύπτεται συνεχώς από ελαφριά άλμη.
Η φέτα ξεχωρίζει σε δύο κύριες κατηγορίες, την βαρελίσια και την φέτα σε μεταλλικό δοχείο. Στην πρώτη, το προϊόν στεγνώνει σε μεγάλα κομμάτια σχήματος τροχού ή και τοποθετείται σε ξύλινα βαρέλια αφού κοπεί σε ημικύκλια. Συνήθως σε αυτά τα τυριά μπαίνει και κατσικίσια πυτιά που τους προσδίδει μία πικάντικη πιπεράτη γεύση. Η βαρελίσια φέτα διατίθεται συνήθως σε τρίγωνα σφηνοειδή κομμάτια και προτιμάται από τους κατοίκους της Στερεάς Ελλάδας και της Πελοποννήσου.
Σε όλα τα υπόλοιπα μέρη και ιδιαίτερα στη Θεσσαλία και την Μακεδονία όπου παράγονται και οι μεγαλύτερες ποσότητες, συναντάμε την φέτα σε τετράγωνα κομμάτια να συντηρείται μέσα σε μεταλλικά δοχεία. Σε αυτό το τυρί σπάνια θα συναντήσουμε την πιπεράτη γεύση, η οποία μερικές φορές από τους γνώστες, θεωρείται και μειονέκτημα, όταν παρουσιάζεται στο συγκριμένο προϊόν.Η φέτα είναι ένα τυρί που τρώγεται από μικρούς και μεγάλους, αποτελεί καλό μεζέ, ιδανικό κολατσιό, εξαιρετικό άρτυμα στα λαχανικά, τα όσπρια, τα ζυμαρικά και κύριο συστατικό σε πίτες και άλλα παρασκευάσματα.
Η έντονη και υπόξινη γεύση της την κάνουν να είναι δύσκολη στα οινικά συνταιριάσματα. Το κρασί που μπορεί και την τιθασεύει και ζευγαρώνει μαζί της είναι η καλή ρετσίνα. Από το πάντρεμα αυτό θα μπορούσαμε να παραδειγματιστούμε και να τολμήσουμε να συνδυάσουμε την φέτα μας και με ένα «αρετσίνωτο Σαββατιανό». ( πηγη www.nline.gr )